Slow Scan television (SSTV) – transmisja statycznych obrazów za pomocą radia, może odegrać kluczową rolę w warunkach terenowych w łączności kryzysowej i przyczynić się do sukcesu akcji ratowniczej.
Pomysł na SSTV narodził się w roku 1957 u amerykańskiego krótkofalowca Copthornea Macdonalda (ostatni znak VY2CM), studenta Szkoły Inżynieryjnej Uniwersytetu Kentucky, a jego teoretyczny opis przyniósł mu rok później nagrodę główną w krajowym konkursie studenckim Amerykańskiego Instytutu Inżynierów Elektryków.
Środowisko krótkofalowców pierwszy raz o SSTV dowiedziało się z artykułu opublikowanego w sierpniowym i wrześniowym numerze „QST” z roku 1957.
W latach 60. SSTV (10 ramek na sekundę z rozdzielczością 100/400 linii na obraz) wykorzystywana była w radzieckich misjach kosmicznych: Luna, Vostok, Sputnik.
NASA stosowała odmienny system SSTV: transmisja 10 ramek na sekundę z rozdzielczością 320 linii.
Jedna z najsłynniejszych fotografii na świecie, przedstawiająca pierwszy krok człowieka (Neil Armstrong) na księżycu w misji Apollo 11 w roku 1969, także została nadana i odebrana w systemie SSTV.
NASA slow scan image from the Moon
Źródło: Slow Scan Television, (online), dostęp: 30.11.2017, dostępny w www: https://en.wikipedia.org/wiki/Slow-scan_television#/media/File:Apollo_11_first_step.jpg
Sławomir SP2ST
0 komentarzy